A bit of Sunday wisdom:

"...I gave it to you, I didn't sell it to you...which pretty much defines the relationship..." -dk

Confession 01

Οι γυναίκες που δεν τον παίρνουν απ'τον κώλο ειναι...ρομαντικές.

Morning glory # 8

Morning glory # 8: Νεαρος μελαμψος μεταναστης κανει τα γλυκα ματακια σε κυρια αμφιβολου ηλικιας, που βρισκεται στο τιμονι της Benz της σε διασταυρωση, αλα Danny Zuko... ΓουθτΑρωω!

Chat of the day # 23:

Newsflash: ενδυματολόγος έβγαλε απο τα...ρούχα της την παραγωγό της.

Ευδαιμονία

Ένα δροσερό βράδυ. Απο τα λίγα. Με περιμένει ένας φίλος και έχω αργήσει, μετά απο ένα πολύωρο meeting. Σκέφτομαι, οτι και να μήν είχα καθυστερήσει πάλι δεν θα έφτανα στην ώρα μου. Τρείς δεκαετίες τώρα, έχω εντρυφήσει στο στήσιμο. Θυμάμαι, ένας φίλος μου στο Λονδίνο, ο Winston, μου είχε πεί κάποτε οτι οι Κύπριοι κάνουμε τους Τζαμαϊκανούς να μοιάζουν “εγγλέζοι” στην ώρα τους. 
Έχω παρκάρει και περπατώ πια προς τον προορισμό μου, όταν κάποτε βλέπω μια παρέα να παίζει μπάσκετ στα γήπεδο του γυμνασιού Φανερωμένης. Μου θυμίζει τα εφηβικά μου χρόνια, όταν παίζαμε μέχρι αργά, ώρα μετά την δύση του ήλιου, και κρεμούσαμε τις λευκές μας μπλούζες στο στεφάνι του καλαθιού, για να βλέπουμε στο σκοτάδι. Σταματώ για να ρίξω μια ματιά. Πρέπει να είμαι ειλικρινής. Εκείνο που με ξενιζει περισσότερο, είναι ευκινησία και η ευλυγισία ενός τύπου που η κοιλιά του…κρέμμεται πάνω απο το παντελόνι του. Κυριολεκτικά. Τρίβω τα μάτια μου. Θέλω να τον δώ να κινείται. Θέλω να δώ την κοιλιά του πώς ανεβοκατεβαίνει όταν βρίσκεται σε κίνηση. Σκέφτομαι, οτι σαν animator είναι καθήκον μου. Μετά αναγνωρίζω ενα “παλιοσειρά”, αλλα πριν προλάβω να τον χαιρετήσω, μια άλλη φωνή, γνώριμη, αντηχεί στα αυτία μου. “Κότσιο!” Γυρίζω να αντικρύσω τον καλύτερο μου φίλο. Πλησιάζει. Αστειευόμαστε για μερικά δευτερόλεπτα. Τον πειράζω που δεν με πήρε τηλέφωνο για το παιγνίδι, δεν θα μπορούσα ούτως ει άλλως. ¨Πρέπει να φύγω¨, και επιστρέφει στο παιγνίδι του. 
Παιρνώ ανάμεσα σε κάτι παιδιά μεταναστών, που πίνουνε μπύρα απο το ίδιο μπουκάλι. Mε κοιτάνε πολύ περίεργα για δέυτερη ματιά. Μικρά κοκόρια, πουλάνε τσαμπουκά στα δεκατρία. Γουστάρω. Στα αριστερά μου, λίγο πιο κάτω, μια άλλη παρέα εκτονώνεται με breakdancing. Χαμογελώ, και προχωρώ στο προαύλιο της εκκλησίας που είναι γεμάτο κόσμο. Μεγάλοι και μικροί μαζί. Κάποιοι μιλάνε, κάποιοι φλερτάρουνε, κάποιοι φιλιούνται. Άλλοι τραγουδάνε, και κάποιοι άλλοι παίζουν χαρτιά. Χρώμα πολύ, ζωντάνια, ειρήνη. Μ’αρέσει. Κάποτε φτάνω στον προορισμό μου. 
Το café είναι γεμάτο κόσμο. Σκανάρω να βρώ τον Denis. Toν βλέπω, και μου χαμογελάει πίσω. Σκιτσάρει τον τύπο απέναντι του. Παρα-είναι έυθυμος και ζαλισμένος για να παραπονεθεί για την αργοπορία μου. Κάθως κάθομαι μου προσφέρει ούζο και ένα ζευγάρι ζωγραφιές, που πρέπει να παραδεχτώ είναι πολύ ωραιές. Μια εξ’αυτών διακωμωδεί την αργοπορία μου. Προτού τσουγκρίσουμε τα ποτήρια μας, ο άλλος μου κολλητός πετάγεται απο το πουθενά για να κλέψει ενα τσιγάρο απο τον Denis και επιστρέφει σε μια γλυκιά κοπελίτσα. Ευτυχώς, λέω στον εαυτό μου, αλλοιώς δεν πρόκειται να βγάλουμε δουλειά. Υποτίθεται πρέπει να δουλέψουμε, αλλα πριν προλάβω καν να βγάλω το τετράδιο πάνω συναντούμε τον Carlos, και την σύζυγο του, ενα απόστρατο λοχαγό του Αμερικάνικου στρατού και τη γυναίκα του, που μοιάζει περισσότερο με Λατίνα παρά δικιά μας, και ψάχνουν για ελεύθερο τραπέζι. Μας προσφέρουν πούρα, που παίρνω με ευχαρίστηση, παρ΄όλο που σχεδόν ποτέ δεν καπνίζω, και μιλάμε για την Κούβα. Μιλάμε για τον Φιντέλ, τον Ραούλ και τον Κομαντάντε, την μουσική της και τις αλλαγές που συμβαίνουν την ίδια ώρα που μιλάμε. Συναινούμε ομόφωνα: πρέπει να πάμε στην Κούβα ΤΩΡΑ. Ανάβω το πούρο μου, και ακουμπάω το κεφάλι μου στον τοίχο καθώς απελευθερώνω στον αέρα ενα μεγάλο σύννεφο καπνού. Για λίγο είμαι ο Che στην γνωστή φωτογραφία του René Burri. H δουλειά μπορεί να περιμένει…(puff).

Batman & Robin

Dino -  Man, you complete me...You are my sidekick!

Denis - Fuck you! I am not your sidekick!

Dino -  Why do you have to be like that now?

Denis - Cause I am not your damn sidekick!

Dino -  Wait, wait... what does sidekick mean to you?

Denis - Robin. 

Dino -  So, like I'm Sherlock and you are Watson?

Denis - Fuck you.

Dino -  Fine, you be Batman and I'll be Robin....I'm fucking your wife all those nights you are out fighting crime.

Denis - He's not married douchebag.

Dino -  What about...wingman?

Denis - Fuck you...

Dino -  What? Maverick and Goose were wingmans in TOP GUN.

Denis-  Goose dies asshole...

Dino -  Details...

Denis - Oh, and FYI its wingmen dude...

Dino -  You're gay.

Denis - TOP GUN's gay.

PAUSE

Dino -  Love the scene where he cries his eyes out over Goose...

Denis - Yeah that was good...

Dino -  It was wasn't it?

PAUSE

Denis - GAY.

based on a ....partially real dialogue*

* to be edited soon...

Μ'ακούς πρόεδρε?

Το καλό με όλες αυτές τις διακοπές ρεύματος είναι ότι νοιώθω σαν ήρωας του Tennessee Williams, καθισμένος σε κάποια σκαλοπάτια στη New Orleans, απο το "Λεοφωρείο ο Πόθος",  ή ξαπλωμένος πάνω σε κάποια αιώρα όπως στο "Η Νύχτα του Iguana"...Η γιαγιά μου που είναι 87 και δεν ξέρει τον T. Williams τι φταίει και της κόβουνε το ρεύμα 3 φορές την ημέρα μεσ' τον καύσωνα? Μ'ακούς πρόεδρε? Ε, πρόεδρε?

Blue vs Red

Πότε θα καταλάβουμε σ'αυτό τον τόπο ότι δεν είναι θέμα του τύπου "εμείς εναντίων αυτών", ότι δεν είναι θέμα ιδεολογίας αλλά νοοτροπίας, ποτε θα καταλάβουμε οτι δεν είναι θέμα του τύπου "μπλέ εναντίον κόκκινου" αλλά θέμα του τύπου "όλοι μαζί ενωμένοι εναντίον των διεφθαρμένων, των επαρμένων, των ψευτών, των αχρήστων"! 

Ξυπνάτε και αφήστε παράμερα κομμάτικές πεποιθήσεις, μίση και πάθη, μικρότητες, κομματικές γραμμές, και δήθεν πολιτικές ιδεολογίες...Ξυπνάτε. Αν πέσει η κυβέρνηση να πέσει όχι επειδή είναι αριστερή, ή επειδή  δικαιολογεί τα λάθη της με την πρόφαση του πραξικοπήματος που έγινε σχεδόν τέσσερεις δεκαετίες πριν (δεν λέω ξεχνάμε)...αλλά να πέσει επείδη φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων. Τέρμα πλέον στις συγκρίσεις και στα παχουλά "αν". Τί είμαστε ανώριμα παιδάκια (μάλλον)? Μετράμε μεγέθη? Ποιός την έχει μεγαλύτερη? Έγώ έτσι εσύ αλλοιώς? Πότε θα καταλάβουμε? 

Πότε θα αφήσουμε το παρελθόν στο παρελθόν και να ασχοληθούμε με το παρόν. Δηλαδή τι νοοτροπία είναι αυτή που αναγκάζει κάποιον να αναμετρηθεί με άλλον συγκρίνοντας...λάθη απο το παρελθόν επειδή δεν μπορεί να δικαιολογήσει τα τρέχοντα? Αν πέσει λοιπόν η κυβέρνηση και αντικατασταθεί απο άλλην, αυτή η άλλη να είναι ΚΑΛΥΤΕΡΗ και ΑΞΙΑ και όχι απλά  μια τυποποιημένη ξύλινη αντιπολίτευση, ή η πλευρά του ιδίου νομίσματος, η μπλέ εκδοχή του κόκκινου, η απλά "εμείς κάμουμε το καλύττερα που σας".

 Μήν ξεχνάμε οτι στο τέλος της ημέρας είμαστε όλοι Κύπριοι ( είτε Ελληνες-Κύπριοι είτε απλά Κύπριοι, όπως νοιώθει ο καθένας) δηλαδή μεγαλώσαμε σ'αυτό τον τόπο και φέρουμε μέσα μας το DNA του. Είτε μπλέ, είτε κόκκινοι όλοι μας φέρουμε μέσα μας αυτό το DNA που μέρος του είναι αυτή κουμπαρίστικη νοοτροπία, αυτός ο ωχαδερφισμός, η κλήση προς το εύκολο και το βόλεμα. Αυτά πρέπει λοιπόν να αποποιηθούμε. Αυτά πρέπει να αλλάξουμε, και ας μην πέφτουμε στην παγίδα και την μικρότητα του "εμείς είμαστε καλύτεροι απο αυτούς" και "αυτοί όμως όταν έγινε εκείνο τότε πριν κάτι τρισεκατομύρια χρόνια, έκαναν έτσι." Τα ίδια σκατά, είμαστε! 

Ας αλλάξουμε λοιπόν μυαλά και νοοτροπία, και να δώσουμε καλά παραδείγματα στους νέους μας και στα παιδιά που θα κάνουμε και θα μεγαλώσουμε. Δεν είναι δυνατόν τώρα, να βλέπω στο Facebook και δεξιά και αριστερά μου, παιδία 25 ετών, (γιατι περί παιδιών πρόκειται), να μιλούν με τόση εμπάθεια και μίσος το ένα για το άλλο επειδή ανήκουν σε διαφορετικές "παρατάξεις" και για γεγονότα που δε  έζησαν, που τα περισσότερα δεν επηρεάστηκαν απο αυτά τα γεγονότα. " Παρατάξεις" ? Σοβαρά? Πρέπει να ανήκετε κάπου? Τόση ανασφάλεια πια? Και καλά να ανήκετε σε κάποιο κοινωνικό σύνολο και ομάδα, το καταλαβαίνω. Έτσι λειτουργεί αυτή η εκδοχή της κοινωνίας. Αλλά να ανήκετε σε κόμματα? Σε πολιτικές παρατάξεις?? Μα σοβαρομιλάτε? Έχετε ανάγκη να ανήκετε κάπου για να νοιώθετε ό,τιδήποτε? Για να νοιώθετε Έλληνες? Κύπριοι? Άνθρωποι? Σοσιαλιστές? Ενεργοί πολίτες? 

Έχω βαρεθεί να βλέπω έφηβους που με ένα σπρέυ κοτσάρουν ένα Άλφα σε ένα κύκλο και αυτοανακυρισονται τάχα μου αναρχικοί, "κομμουνιστές" με Mercedes Louis Vuiton, πατριώτες Ελληνάρες ανιστόρητους και ανορθόγραφους, ψευτοεπαναστάτες που καπηλεύονται την μνήμη του Che Guevara, του Παναγούλη, και τους νέκρούς του Πολυτεχνείου ρίχνοντας Molotov με μπύρες που αγόρασαν με τα χρήματα των γονιών τους φορόντας sneakers των 100 ευρώ. 

Δεν φταίνε οι νέοι μας. Όταν μεγαλώνουν ακούγωντας τους "μεγάλους" (τρομάρα τους) να μιλάνε με τόση εμπάθεια ο ένας για τον άλλο, και τόσο μίσος, καταλήγουν και αυτοί να πιστεύουν οτι η κατάσταση αυτή είναι η μόνη που υπάρχει. Δεν είμαι ψυχολόγος, ούτε κοινωνιολόγος, ουτε αυτονακυρίσομαι τέτοιος. Ούτε θεωρώ ότι αντιλαμβάνομαι καταστάσεις καλύτερα απο οποιονδήποτε άλλο μέσο πολίτη. Είμαι όμως άνθρωπος ( θέλω να πιστεύω, και ας με υποστηρίξουν οι δικοί μου) των τεχνών και της αισθητικής και ως τέτοιος παρατηρώ. Δεν χρειάζεται υψηλός δείκτης νοημοσύνης για να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει. Η ιστορία επανλαμβάνεται και με γεωμετρική πρόοδο πάμε κατα διαόλου. 

Πρέπει να είμαστε βαθιά γελασμένοι αν νομίζουμε οτι αυτά που περνά ο τόπος τώρα είναι ξεχωριστά και διαφορετικά απο κάθε άλλη φορά. Ανέκαθεν η καθε γεννιά περνά τις δικές της αναταραχές, κοινωνικές ζυμώσεις και "επαναστάσεις" . Αυτά που περνάμε τα περάσανε και οι πιό παλιοί Κυπριοι (και ο κάθε λαός). Είτε πριν 2000 χρόνια είτε πριν 37. 

Κάθε φορά ο κόσμος "αγανακτέι¨ και ¨επαναστατεί" (υπάρχει λόγος για τα εισαγωγικά) και κάθε φορά επιστρέφουμε στον ίδιο παρονομαστή: σε μια κατάσταση που χρίζει "επανάστασης" και "αγανάκτησης". Αυτό λοιπόν, παρατηρώ. Οτι πάντα καταλήγουμε στον ίδιο παρονομαστή. Αυτό που περιμένω λοιπόν τώρα είναι πότε θα ΜΑΘΟΥΜΕ ( εάν γίνεται) και να καταριφθεί το cliche του η "ιστορία επαναλαμβάνεται". Ας μην επαναληφθεί λοιπόν, και να γίνει μια επανάσταση χωρίς τα εισαγωγικά. Μια επανάσταση εσωτερική, που θα διαρκέσει περισσότερο απο εκείνο το διάστημα που οι επαναστάτες μεταμορφώνονται στους πρώτινους δυνάστες...

Cyprus Season Finale

"The one where the shit hits the fan"...

Βολεμένοι 2.0 fire wire...

Μην ξανακούσω την λέξη "αγανακτισμένος"...λαμόγια...Τώρα θυμηθήκατε όλοι...Λές και όλα ήτανε καλά πριν...Βολεμένοι.Σκεφτείται τους νεκρούς, τιμάτε τους και αρκετά με αυτο τον αντιπολιτευτικό παροξυσμό. Όσο χάλια και να είναι αυτή η κυβέρνηση δεν έχουμε το δικαίωμα να καπηλευόμαστε τους νεκρους στον βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας...Γιατί δεν βγήκατε και την περασμένη εβδομάδα στους δρόμους?? "'Εφτασε ο κόμπος στο χτένι"? Α, ναι? Κατόπιν εορτής..

Facebook-ική Επανάσταση

Μια "βόλτα" να κανει κανείς στα διάφορα "walls" στο Facebook θα καταλάβει κανείς τι έστι Ελλάς. Ο καθένας το κοντό του και το μακρυ του για ό,τιδήποτε άσχετο με την σημερινή μέρα. Μυκόνους, διακοπούλες, καινούρια δεκαπεντάποντα, καινούρια αμάξια, φώτος απο καφέδες, Tweeting απο ξενοδοχεία κλπ. Αλλά όλοι επαναστάτες, όλοι το έχουνε έτοιμο το βρισίδι, και "οι μπάτσοι το ένα , και οι μπάτσοι το άλλο". Ώπα ρε αλάνια! Επαναστάτες όλοι! Χαχαχαχα!! Του κώλου! Θα λένε στα παιδιά τους "έιμασταν και εμείς στην πλατεία"! Η αποκορύφωση της επαναστατικής τους καριέρας! Κάποιοι άλλοι κρατάνε ενα μαρκαδοράκι, τραβάνε κύκλους πάνω σε τοίχους, κοτσάρουνε και ενα 'Α' και τάχα μου αναρχικοί. Επαναστάτες του καναπέ...και μετά φωνάζουνε "ξυπνήσαμε". Και οι υπόλοιποι που πλακώνονται με τα ΜΑΤ, ούτε εσείς είστε επαναστάτες. Adrenaline junkies είστε. Η επανάσταση ξεκινάει απο μέσα μας. Αισσιχτήρ! Ρε ούστ απο 'δω!

Μητέρα Ελλάς...είμαστε μαζί σου...

Tα λόγια είναι περιττά...είμαστε μαζί σου...και ας είμαστε μακριά...και ο νοών νοείτω...Ελλάδα μου πονάω μαζί σου...καταραμένοι όλοι εκείνοι οι ανεγκέφαλοι που σε πονάνε... μην τους φταίς...απλά είναι μωροί...κάποτε θα σφίξει το νιονιό τους...ελπίζω μόνο να μην είναι αργά...

Note to Nikola Gruevski

Note to Nikola Gruevski: National identity is a construction; a narrative. Not a primordial fact. Ακούς μαλάκα?

Ίδιοι δεν είναι? The look-alikes!

BLISS by Constantino Kouyialis

BLISS

June. A breezy evening. I am late to meet a friend, after just finishing from a meeting. Having just parked I am walking towards my destination where I see a bunch of guys playing basketball on the courts of Faneromeni Gymnasium. It reminds me of my younger years, when we used to stay late, long after the sun went down and we used to hang white t-shirts on the hoops so we could see them in the dark. I stop to take a peek. I have to be honest. What strikes me the most is the agility of this big guy with his stomach overlapping over his waste. I am bewildered. I want to see it moving. I want to see how it flaps when in motion. I am thinking, as an animator is my task. Then I recognize an old friend. Then a voice too familiar rings in my ear. I turn to see. Its my best friend. He comes close. We joke for a few seconds. I tease him for not calling me up for the game. I couldn't anyway. "Gotta run"; he goes back to his game.

Then i pass through some immigrant kids, looking way too conspicuous for a second look, sipping beer from the same bottle. I turn to my left, some more kids breakdancing around the corner. I smile, and I make my way into the church's courtyard. Full of people. Grownups, kids. Some flirting, some talking, some playing cards. Colorful, alive, peaceful. I am liking it. I finally arrive at my destination. The cafe is full of people. I am scanning the place for Dennis. I see him, he smiles back. He is way too tipsy to complain for my late arrival. He offers me ouzo as i sit down, and a pair of drawings to go with which I have to admit are rather nice. One of them describes exactly my…late entry. Before long my other best friend arrives from nowhere to nick a fag from Denis and then he heads back to a girl. Good, I think to myself, otherwise we'll never get anything done.

We are suppose to work but before long we are joined by Carlos and his wife; an ex US army captain and his assertive latina-looking wife on the search for a free table. They offer us cigars, which I gladly take although I seldom if almost never smoke, and then we talk about Cuba. We talk about Fidel, and Raoul, and the Commadante,  the music, and the changes that are taking place as we speak. The consensus is: go to Cuba now. I light my cigar and I lay my head on the wall as i puff out a big heavy could of smoke.

Work can wait a bit….

Constantino Kouyialis

A Fact & a Question

A Fact:  Some thirty-years-plus ago a foreign country invades a small island with a population of roughly 500,000 idiots, they rape and they pillage and when they are done they simply occupy a big chunk of that island. In addition a few years later they carve their huge flag on a mountain side* making it an unprecedented daily provocation to the people in the unoccupied part of the island. A few years later they also add lights to the huge flag, which can be seen from space ( that's what I heard). Now, the government of the island in order to pacify the invaders and show the rest of the world its good intentions has being giving electricity (free of charge) to the invaders for the last thirty-plus-years. That's a fact. 

A Question:  Now isn't it plausible for one to wonder whether part of that electricity consumption its allocated for the lighting of the christmas-tree-like flag on the mountain range (it even flickers at timed intervals)? I am. And I'll be damned, but those are one hell of a lot of bulbs!! 

Post Script Questions:  What's the name of the sucker who gets  to pay the electricity tap? What about senseless waste of electricity at a time of soaring oil prices. Do the islands tax-payers pay for the running of the invaders' military camps?

* 94.160 sq meters: the size of the flag. Thats quite a few football stadiums.

Comparative fairytale version of the above story written by the great essayist Leon Pink:

"Once upon a time, a vicious king, of barbaric ferocity fame, sodomized a young blue-eyed princess and kept doing so for many many years. The poor princess' husband, poorer in his wisdom as well, thought that he could pacify the vicious animal of a king. In order to do so he provided the king with ample quantities of lubricant.  For many years later the king continued to sodomize the young princess with ease, thanks to the steady flow of jars of lubricant. And they all lived happily ever after! THE END"

Fashionistas Against the Bombardments

THIS IS A BREAKING NEWS UPDATE:

AP.  Archibald Cronin reporting from Nicosia.

Riot police stood alert on Stasikratous Str. in Nicosia early this morning, as Cypriot socialites and fashionistas, some holding Libyan flags, were attending a protest outside the Louis Vuiton store to condemn an international strike force which launched its first strikes on Libya Saturday to destroy the country's air and missile defense systems and prevent further attacks by the Libyan government on its citizens and rebels in and around the rebel held city of Benghazi.

The Cypriot socialites and fashionistas were arguably upset and distraught with the aggressive nature of the allied actions against their fashion icon, Col. Muammar Gaddafi. 

The police eventually moved in when some of the socialites begun throwing their Balenciaga classic top-handle bags at them. There was even friction among the protesters when the fashionistas deemed that the socialites went a step too far when they began throwing their chain-strapped flap variety Chanel bags at the police. 

The senseless waste of the brand’s iconic quilting and leather-woven handle bags was too much to bear and resulted in altercations among the two fractions of protesters. 

The argument was resolved when the police called in renowned socialites and fashionistas Val T., R. Kar, and Ramos Philippa to facilitate a peaceful resolution to the crisis.

Mar. 21 2011

RSVP to one Mr. Saint Valentine

Dear sir Saint Valentine,


I am writing with regards to your name-day celebration on the 14th of February. I will not be able to attend.
With all due respect sir, I think that you are a phony and a wannabe saint , and unlike mister Saint Nicholas, a.k.a Santa Claus you are incapable of providing proper goods in exchange for faith. Your last gift with serial number  # 06102006 also known as L.O.V.E. was received in a very poor condition. Simply put sir, your last gift malfunctioned. I have sent the package back and I expect on your behalf full reimbursement. I will not send another check of faith until my demand is met.


Sincerely yours,


Agamemnon Pearce.




PS. It is an utter precondition that in order for my faith to be completely reinstated, you sir, shall deliver gifts as Mr Santa Claus has being so humbly being doing so for the past some-rty years now.

I hate you motherf@*kers!!! *

"The term anger management commonly refers to a system of psychological therapeutic techniques and exercises by which someone with excessive or uncontrollable anger can control or reduce the triggers, degrees, and effects of an angered emotional state."

Hi. My name is Agamemnon Pearce...and I have anger issues! I am here to fix this...one, two, three, four, five....five....five...Fuck that!

Yeah I have anger issues alright motherfucker!...and I blame YOU motherfucker! Yeah, that's right. YOU! and YOU and YOU, and all you motherfucking wannabe-pseudo-fake-somebodies with no aesthetic or finesse whatsoever, with no real vision, no real care in your hearts. All you want to do is eat, eat, eat, take, and pillage. Well, that's about to change you cocksuckers! Cause I'm here...and I am not alone...Yeah, that's right, we are many! We are coming to get YOU! Phewww!Kaboom!

That went right, don't you think? ...six, seven, eight, nine, ten....goosfraba!

Hi, my name is Agamemnon Pearce. I am yey-something years old. Lets just say that I am around that age when my knees hurt when I fuck. I am Greek, and I'm proud! I also have a lot of anger! I don't know what went wrong cause its definitely not genetic. Some say that when I was born I collectively absorbed all the bad temper from all the other kids in the ward. Now, that's something. Others kids absorb genius, others absorb the looks, and others absorb...food; but hey, I absorbed the God-damned-fucking anger. Go figure. But I guess I also have a lot of anger toward all those motherfuckers who turned this island to what it is today: a cesspool of bullshit and fake dreams. So, I am here to vent off some steam. And since deep breathing and meditation did not work, its either this or the chainsaw baby! 

à tout à l’heure!

* I can't really hate someone, so for lack of a better word, lets just say that I don't like YOU motherfuckers! I want you out off here!