HAPPY NEW YEAR! (I HATE Hashtags!)

happy#new#year#to#all#!#and#I#hope#with#less#hashtags!

MAID OF HONOR...MADE IN CYPRUS

Why do Cypriot maids of honor think that their best friend's wedding is their moment to shine? Darling, it's not about you!

with mettle, mine.

RUNNING

Running by yourself its one of the best things one can do, if you are looking to push your limits. If you are [ h o n e s t] with yourself while doing it, it is the most challenging thing one can do. It's just you and yourself; your worst enemy, your toughest foe, your most relentless rival. You beat him, you can beat anybody.

with mettle, mine.

ART TODAY

Nowadays, all that art (the majority of it) seems to be, or at least claims to, is the irreverent mumbling aberrations of a lazy and talentless universal clique who is TOO lazy, TOO scared and TOO far up its own bottom, to create, let alone to articulate an essential social message.

- with mettle, mine.

Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΣΟΥ;

Ελλάδα, μ'ακους? Τελείωσε. Δεν σ'αγαπώ πια. Δεν σε θέλω. Πάει, κάτι έσπασε. Θέλω να γίνεις καλά! Μ' ακούς? Δεν πάει άλλο. Ξύπνα επιτέλους! Ντρέπομαι να αντικρύσω του φίλους μου. Τους είχα πεί τόσα για σένα. Όμορφα πράματα. Όχι. Τέλος! Μου το'χεις πεί πολλές φορές! Στ' αρχίδια μου τα αρχαία σου και η επιστήμη σου! Η ανθρωπιά σου

Πώς έγινες έτσι?

Πως μπορείς να αφαιρείς μια ζωή, όποια ζωή, και δή για τα ιδέες της? Πώς έγινες έτσι? Πως κατέντησες? Μου λείπει το παραμύθι που αγάπησα μικρός. Αν ήσουν ποτέ αυτό...

[...go get lost in jungles and not resorts, go get lost in cities and not malls, go get lost in yourself and not the other's wants...](mine)

Never, were jokes so perfectly matched with an actor, who delivered them in such great manner, than the ones delivered by Jeremy Piven's Ari Gold.  
-dk

"Έχουμε φτάσει να ζούμε αυτά που βλέπαμε στις ταινίες κάποτε..." Κ. Κουγιάλης

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Ενα αυτοκίνητο σταματά στο προαύλιο του νεκροταφείου. Απο μέσα κατεβαίνει ο Θωμάς. Πλησιάζει το γραφείο δίπλα στην είσοδο. Κάτι σηζητά με τον υπεύθυνο.

Λίγα λεπτά αργότερα ο Θωμάς περπάτα δίπλα σε μια συστάδα κυπαρίσια.Δείχνει να ψάχνει κάποιο μνήμα. Κάποτε σταματά. Κοιτάζει το μνήμα. Στην πλάκα η φωτογραφία του Στέφανου και η ημερομηνια γέννησης και θανάτου του. Εξ’Αθηνών.

Ο Θωμάς κατεβάζει το κεφάλι για λίγο. Πατά μέσα στο μνήμα, φτάνει στην πλάκα. Με την παλάμη του σκουπίζει την φωτογραφία του πατέρα του. Απομακρύνεται. Εισνπέει βαθιά. Φοβάται. Πονεί. Εκπνέει βαριά. Παίρνει θάρρος.

-Καλημέρα

Τα πουλιά τιτιβίζουν. Μακριά ο ήχος αυτοκινητων που παιρνούν σβήνει ανάμεσα στα κλαδιά των κυπαρισσιών. Ενα γελάκι του ξεφεύγει. Σταματά απότομα.

-Τραγικό δεν είναι? Παίρνει δύναμη.

Εσύ φταίς. Είναι εντάξει όμως. Είμαι μεγάλο παιδί πια. Το έχω ξεπεράσει. Πολλές οι νύχτες που περίμενα να’ρθείς να με ξυπνήσεις, να με πάρεις στα γόνατα σου.

Σταματά.

-Δεν ήρθες ποτέ όμως. Κουράστηκα να περιμένω…Είπα να έρθω εγώ.

Χαμογελά.

- Και όλοι μου λένε τι καλος άνθρωπος ήσουν. Τι υπέροχος άνθρωπος ήσουν. Πόσο τους έκανες να γελούν. Το πλατύ σου χαμόγελο. Πόσο γενναιόδωρος ήσουν.

(καγχάζει). Και δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Τι να πώ. Κουνάω το κεφάλι σαν χάνος. Χαμογελώ. (πιο δυνατά) Τι να πώ? Οτι το ξέρω? Αφού δεν το ξέρω. Δεν θυμάμαι κάν πως μοιάζεις. Πως μυρίζεις. Πως αγγίζεις. Τι να πώ? Πες μου. Δεν μιλάς ε? Μίλα! Μίλα παναθεμα σε! (γελά) Λίγο αργά γ αυτό ε?  Πές μου τι να τους πώ? Οτι μ’αφησες πίσω? Και την μάνα μου? Οτι μας ξέγραψες? Ότι με φωνάζανε μπάσταρδο στο σχολείο? Οτι δεν έκανα οικογένεια εξαιτείας σου?

ΠΑΥΣΗ

- Το μόνο που θυμάμαι είναι το άρωμα σου. Εκείνο το γαλλικό που είχες φέρει απο την Αγγλία. Έτσι μου είχε πεί τότε η μάνα μου. Το είχες αφήσει στο ντουλαπάκι στο μπάνιο. Δίπλα στα ξυριστικά σου. Μάλλον το ξέχασες, όταν έφυγες βιαστικά. Χρόνια το φυλούσα λες κ’ηταν διαμάντι. Το φύλαγα κάτω απο το κρεβάτι, μακριά απο το φώς, μακριά απο όλα. Μην εξατμιστεί, μην μιαστεί. Ήταν ότι είχα. Έβαζα μια σταγόνα μια φορά τον μήνα. Ήθελα να αντέξει. Και θυμάμαι μικρός, ένοιωθα τυχερός. Το έιχες αφήσει μισογεμάτο. Νόμιζα, τότε, οτι θα άντεχε μια ζωή. (χαμογελά νοσταλγικά και πικραμένα). Εξατμίστηκε χρόνια τώρα πιά. Σαν εσένα. Εξατμίστηκε μαζί του και η θύμιση σου. Μετά ήρθε το γράμμα…και τώρα είμαστε εδώ. Ήρθα λοιπόν…πατέρα (γεμίζουν τα μάτια του), να σου πώ οτι σε…συγχωρώ.

Η απάντηση μου στην αναίδεια του Showbiz.com.cy

Υπάρχει μια αγγλική λαική ρήση η οποία λέει: " assumption is the mother of all fuck-ups". Σε ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσε να σημαίνει: "όποιος βιάζεται σκοντάφτει". Λογικά δεν θα έπρεπε να με εκπλήσσει από ένα site που έχει σαν αντικείμενο το gossip, το γεγονος ότι βιαστήκατε να βγάλετε λαυράκι, γράφοντας ότι τα χώνω στον Ντίνο Οδυσσέως. Η Eleanor Roosevelt κάποτε είπε οτι: "Τα μεγάλα μυαλά συζητούν ιδέες, τα μεσαία μυαλά συζητούν γεγονότα και τα μικρά μυαλά συζητούν…για άλλους ανθρώπους". Το κουτσομπολιό έτσι διακινεί "ειδήσεις", με το να ασχολείται με άλλους ανθρώπους. Παρόλο που δεν με εκφράζει, αν κάποιος το κάνει καλά, respect. Καλό όμως θα ήταν να ξέρει και λίγα Ελληνικά. Η φράση "ΑΣΧΕΤΩΣ του τι πιστεύω για τους ίδιους ως δημιουργούς" είναι ουδέτερη και σε καμια περίπτωση δεν μπορεί να να μεταφραστεί ούτε θετικά ούτε αρνητικά. Στο περιεχόμενο δε, της συνέντευξης είναι ετυμολογικά ασαφής. Άρα με ποιο δικαίωμα εσείς αποφασίζετε να την μεταφράσετε ως σκληρή και αρνητική; Μάλλον συγχίσατε το "ασχέτως" με το "αντιθέτως". Η λέξη "ασχέτως" δεν είναι καθόλου "απαξιωτική". Αντίθετα σημαίνει ακριβώς αυτό το οποίο την χαρακτηρίζει: το άσχετο. Χαρακτηρίζει πιο συγκεκριμένα , την παντελή έλλειψη συσχετισμού της άποψης μου για τους εν λόγω συναδέλφους, ως δημιουργούς, με τους λόγους για τους οποίους θεωρώ ότι κόπηκε η ΠΡΕΜΙΕΡΑ. Οι οποίοι είναι κατ 'εμένα, ευανάγνωστοι. Αναγνωρίζω δε οτι η επιλογή της προαναφερόμενης σειράς απο τον κύριο Οδυσσέως τον τιμά ιδιαίτερα. Ενώ τόσο ο ίδιος όσο και ο ΑΝΤ1 μου συμπεριφέρθηκαν πολύ καλά και δεν είχα ποτέ παράπονο. Όλα τα άλλα είναι εκ του ΠΟΝΗΡΟΥ. Τελεία και παύλα.
Αν ισχύει ότι η δυσφήμιση είναι η καλύτερη διαφήμιση τότε σας ευχαριστώ.

Πρωινή Μελέτη: πάνελ, παράθυρα ένα και το αυτό.

Ανοίγω τηλεόραση. Η Μελέτη αναλύει "απάντηση" Λιάγκα στην Μενεγάκη αφότου η τελευταία χθές είπε οτι οοολες αυτές οι εκπομπές (τα μεσημεριανά) είναι κουτσομπολίστικες. Wow! Ειδησάρα! Δεν το είχαμε καταλάβει! Βέβαια ο Λιάγκας, μέσα σε όλο αυτό τον παραλογισμό και τον θιγμένο ψευτοεγωισμό του (κάνει λειτούργημα ο άνθρωπος), είπε και κατι αληθινό: Το lifestyle, είπε, είναι σημαντική είδηση όπως είδηση είναι και τα πολιτικά τεκταινόμενα. Σωστός. Η πολιτική ζωή της χώρας είναι στο ίδιο επίπεδο με το "τι χρώμα βρακί φορόυσε η Πετρούλα και πόσες φορές πήδηξε ο Γιάννης την Ιωάννα. Σημαντικά πράγματα. Δίκιο έχει ο άνθρωπος. Εξάλλου είπε οτι οι άνθρωποι στην τηλεόραση της πρωινής και μεσημβρινής ζώνης κάνουν αγώνα καθημερινά. Ελπίζω να εννοούσε τους φωτιστές και τους οπερατέρ. Λαμπρή έκρηξη λογικής η πανέμορφη Σταματίνα Τσιμτσιλη: "Δεν ύπάρχει λόγος αυτή την εποχή να βάζουμε σε κατηγορίες τις διάφορες εκπομπες. Απο το πρωί μέχρι το βράδυ είναι όλες οι ίδιες, ακόμα και οι ειδήσεις." Ήθελε να πεί "μαλακίες" η κοπέλα αλλά είναι επαγγελματίας. Οπότε το λέω εγώ. Και εγώ εππαγγελματίας είμαι. ΜΑΛΑΚΙΕΣ. Πάνελ, παράθυρα, ένα και το αυτό. Τρελό πανηγύρι. Όταν η πολιτική ζωή μιας χώρας φτάνει να εξισωθεί με την κουτσομπολίστικη δεν χρειάζεται κανείς να είναι διάνοια για να καταλάβει πως έφτασε η χώρα εδώ που βρίσκεται σήμερα. Κατα τα άλλα: κρίση, άστεγοι, πείνα, έγκλημα, αυτοκτονίες, αποσάθρωση της κοινωνίας κλπ...Καλημέρα σας.

Το φλουρί που έγινε ευρώ.

Τρέμε κόσμε! Βρήκα το φλουρί! ( βέβαια ένεκα κρίσης ήταν μονόευρω. Μην γελάτε, με ένα ευρό παίρνεις πολλά: κουτί τσίχλες (τις απλές),  αναψυκτικό (μαιμού, τύπου LidL) τα άλλα είναι ακριβά, τυρόπιτα δεν παίρνεις, με την αλλάγή σε ευρώ ξεπεράσανε το 1ευρώ. Παίρνεις επίσης, εφημερίδα (καθημερινή βέβαια, το weekend είναι ακριβές), σοκολάτα, αν δεν είναι πολύ μεγάλη και δεν είναι "ξένη" (οι ξένες κοστίζουν μάνα μου) και επίσης μπορείτε να πάρετε, ανάλογα τη μάρκα, δύο με τρία κουτιά φιλτράκια. Για καπνό, περιμένετε καμιά δυό χρονιές ακόμα. Νοουμένου βέβαια, οτι η αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή ισχύει και το 1ευρω θα γίνει 2ευρώ και τα καπνά θα παραμείνουν τα ίδια. ΥΣ. you need to ask mommy to show you where the coin will be.

A bit of Sunday wisdom:

"...I gave it to you, I didn't sell it to you...which pretty much defines the relationship..." -dk

Confession 01

Οι γυναίκες που δεν τον παίρνουν απ'τον κώλο ειναι...ρομαντικές.